Вайрон кардани эътимод дар АМА
Ба ғайр аз имтиёзҳои бузурги тиҷорат, аз ҷумла даромади бе андоз, ҷойгиршавии марказии Аморати Муттаҳидаи Араб (АМА) ва наздикӣ ба бозорҳои бузурги ҷаҳонӣ онро ба як макони ҷолиб барои тиҷорати ҷаҳонӣ табдил медиҳад. Ҳавои гарми кишвар ва тавсеаи иқтисоди кишвар онро барои муҳоҷирон, бахусус коргарони муҳоҷир ҷолиб мегардонад. Аслан, АМА сарзамини имкониятҳост.
Бо вуҷуди ин, беҳамтоии Амороти Муттаҳидаи Араб ҳамчун макони имкониятҳои бузурги тиҷоратӣ ва сатҳи аълои зиндагӣ на танҳо одамони меҳнатдӯст аз саросари ҷаҳон, балки ҷинояткорон инчунин. Аз кормандони бевиҷдон то шарикони тиҷории бевиҷдон, таъминкунандагон ва шарикон, вайрон кардани эътимод дар Аморати Муттаҳидаи Араб як ҷинояти маъмулии ҷиноӣ шудааст.
Вайрон кардани эътимод чист?
Қаллобӣ ва вайрон кардани эътимод ҷиноят дар Амороти Муттаҳидаи Араб ҷиноятҳои ҷиноӣ мебошанд Қонуни федералии № 3 аз соли 1987 ва таѓйиру иловањои он (Конуни љиноятї). Тибқи моддаи 404-и Кодекси ҷиноии Амороти Муттаҳидаи Араб, вайрон кардани қонуни эътимод ҷиноятҳои азхудкунии амволи манқул, аз ҷумла пулро дар бар мегирад.
Умуман, вайронкунии ҷиноии эътимод вазъиятеро дар бар мегирад, ки шахсе, ки ба вазифаи эътимод гузошта шудааст ва масъулият аз мавқеи худ истифода мебарад, то амволи мудири худро тасарруф кунад. Дар муҳити тиҷорат ҷинояткор одатан корманд, шарики тиҷоратӣ ё таъминкунанда/фурӯшанда мебошад. Дар айни замон, ҷабрдида (асос) одатан соҳиби тиҷорат, корфармо ё шарики тиҷоратӣ мебошад.
Қонунҳои федералии Амороти Муттаҳидаи Араб ба ҳар касе, аз ҷумла ба корфармоён ва шарикони корхонаи муштарак, ки қурбонии азхудкунии кормандон ё шарикони тиҷории онҳо шудаанд, иҷозат медиҳанд, ки ҷинояткоронро дар парвандаи ҷиноӣ ба додгоҳ кашанд. Илова бар ин, қонун ба онҳо имкон медиҳад, ки товони зарарро аз ҷониби гунаҳкор тавассути оғоз кардани парванда дар суди шаҳрвандӣ ситонанд.
Талабот оид ба вайрон кардани эътимод парвандаи ҷиноӣ
Гарчанде ки қонун ба одамон иҷозат медиҳад, ки дигаронро барои нақзи ҳуқуқвайронкунии эътимод ба додгоҳ кашанд, парвандаи вайрон кардани эътимод бояд ба баъзе талабот ё шартҳо, унсурҳои ҷинояти вайрон кардани эътимод ҷавобгӯ бошад: аз ҷумла:
- Вайрон кардани эътимод танҳо дар сурате рух дода метавонад, ки азхудкунӣ дорои амволи манқул, аз ҷумла пул, ҳуҷҷатҳо ва воситаҳои молиявӣ, ба монанди саҳмияҳо ё вомбаргҳо мебошад.
- Вайронкунии эътимод вақте рух медиҳад, ки айбдоршаванда ба молу мулке, ки онҳоро дар тасарруф ё тасарруфи худ айбдор мекунанд, ҳуқуқи қонунӣ надошта бошад. Аслан, ҷинояткор салоҳияти қонунӣ надошт, ки тавре рафтор кунад.
- Баръакси дуздӣ ва қаллобӣ, вайрон кардани эътимод аз ҷабрдида талаб мекунад, ки зарари ҷубронпулӣ гирад.
- Барои ба амал омадани вайронкунии эътимод, айбдоршаванда бояд моликияти амволро бо яке аз роҳҳои зерин дошта бошад: ҳамчун иҷора, боварӣ, гарав ё шахси ваколатдор.
- Дар муносибатхои сахмдорон сахмдоре, ки ба сахмдорони дигар татбики хукукхои конунии худро нисбати сахмияхо манъ мекунад ва ин сахмияхоро ба манфиати онхо мегирад, метавонад бо суистифодаи бовари ба чавобгари кашида шавад.
Вайрон кардани ҷазои эътимод дар АМА
Барои пешгирӣ кардани одамон аз содир кардани ҷиноятҳои эътимод, қонуни федералии Амороти Муттаҳидаи Араб барои вайрон кардани эътимод мутобиқи моддаи 404 Кодекси ҷиноӣ ҷиноят эълон мекунад. Бинобар ин, вайрон кардани эътимод ҷинояти ғайриқонунӣ аст ва ҳар касе, ки гунаҳкор дониста мешавад, бояд:
- Ҳукми ҳабс (ҳабс) ё
- Ҷарима
Аммо суд салоҳдиди худ дорад, ки давомнокии ҳабс ё маблағи ҷаримаро тибқи муқаррароти Кодекси ҷиноӣ муайян кунад. Дар ҳоле, ки судҳо озоданд, ки вобаста ба вазнинии ҷиноят ҳама гуна ҷазо таъин кунанд, моддаи 71 Кодекси ҷиноятии федералии № 3 аз соли 1987 ҳадди аксар 30,000 AED ва ҳукми ҳадди аксарро на бештар аз се сол зиндонро пешбинӣ мекунад.
Вайрон кардани қонуни эътимод АМА: Тағйироти технологӣ
Ба монанди дигар соҳаҳо, технологияи нав тағир дод, ки чӣ гуна Амороти Муттаҳидаи Араб баъзе парвандаҳои вайронкунии эътимодро таъқиб мекунад. Масалан, дар ҳолатҳое, ки ҷинояткор барои содир кардани ҷиноят аз компютер ё дастгоҳи электронӣ истифода кардааст, суд метавонад онҳоро тибқи Қонуни Амороти Муттаҳидаи Араб оид ба ҷиноятҳои киберӣ (Қонуни федералии № 5 аз 2012) ба ҷавобгарӣ кашад.
Вайрон кардани ҷиноятҳои эътимод тибқи Қонун дар бораи ҷиноятҳои киберӣ нисбат ба онҳое, ки танҳо тибқи муқаррароти Кодекси ҷиноӣ таъқиб карда мешаванд, ҷазои сахттареро пешбинӣ мекунад. Ҷиноятҳое, ки ба Қонуни ҷиноятҳои киберҷиноятӣ дахл доранд дохил мешаванд, ки дар бар мегиранд:
- Сохтани ҳуҷҷат бо истифода аз воситаҳои электронӣ/технологӣ
- Истифодаи барқасдона ҳуҷҷати электронии қалбакӣ
- Истифодаи воситаҳои электронӣ/технологӣ барои ғайриқонунӣ ба даст овардани амвол
- Дастрасии ғайриқонунӣ ба суратҳисобҳои бонкӣ тавассути воситаҳои электронӣ/технологӣ
- Дастрасии беиҷозат ба системаи электронӣ/технологӣ, махсусан дар ҷои кор
Сенарияи маъмулии нақзи эътимод тавассути технология дар АМА дастрасии беиҷозат ба муҳосибӣ ё тафсилоти бонкии шахс ё созмонро барои интиқоли пул бо роҳи қаллобӣ ё дуздӣ аз онҳо дар бар мегирад.
поёни Хати
Аморати Муттаҳидаи Араб сарзамини имкониятҳо барои бисёр одамон, аз ҷумла ҷинояткорон аст. Дар ҳоле, ки мавқеи беназири кишвар вайрон кардани эътимодро маъмул мекунад, Кодекси ҷиноии Амороти Муттаҳидаи Араб ва як қатор дигар муқаррароти қонунҳои федералӣ дар мубориза бо ин ҷиноятҳо самаранок буданд. Бо вуҷуди ин, ҳамчун ҷабрдида ё ҳатто ҷинояткори эҳтимолӣ дар парвандаи вайронкунии эътимод, ба шумо як адвокати бомаҳорат оид ба ҳимояи ҷиноӣ лозим аст, ки ба шумо дар пешбурди раванди аксаран мураккаби ҳуқуқӣ кӯмак кунад.
Мушовири ҳуқуқии ботаҷриба ва касбӣ дар Дубай киро кунед
Агар шумо гумон дошта бошед, ки вайронкунии эътимод ба амал омадааст, беҳтар аст, ки ба маслиҳат муроҷиат кунед ҳуқуқшиноси ҷиноӣ дар АМА. Мо яке аз ширкатҳои пешбари ҳуқуқии ҷиноӣ дар АМА ҳастем, ки бо вайронкунии ҷиноии қонуни эътимод сарукор дорад.
Вақте ки шумо як ширкати ҳуқуқии моро киро мекунед, то шуморо дар парвандаи вайрон кардани эътимод намояндагӣ кунад, мо боварӣ ҳосил мекунем, ки суд парвандаи шуморо баррасӣ мекунад ва ҳуқуқҳои шумо ҳифз карда мешаванд. Адвокати мо дар бораи вайрон кардани эътимод дар Дубай, Аморати Муттаҳидаи Араб ба шумо ҳама кӯмаки лозимаро медиҳад. Мо дарк мекунем, ки парвандаи шумо барои шумо то чӣ андоза муҳим аст ва мо тамоми кори аз дастамон меомадаро мекунем, то ҳуқуқ ва манфиатҳои шуморо дифоъ кунем.