Вайрон кардани эътимод ва қаллобӣ

Ба ғайр аз имтиёзҳои бузурги тиҷорат, аз ҷумла даромади бе андоз, ҷойгиршавии марказии Аморати Муттаҳидаи Араб (АМА) ва наздикӣ ба бозорҳои бузурги ҷаҳонӣ онро ба як макони ҷолиб барои тиҷорати ҷаҳонӣ табдил медиҳад. Ҳавои гарми кишвар ва тавсеаи иқтисоди кишвар онро барои муҳоҷирон, бахусус коргарони муҳоҷир ҷолиб мегардонад. Аслан, АМА сарзамини имкониятҳост.

Бо вуҷуди ин, беҳамтоии Амороти Муттаҳидаи Араб ҳамчун макони имкониятҳои бузурги тиҷоратӣ ва сатҳи аълои зиндагӣ на танҳо одамони меҳнатдӯст аз саросари ҷаҳон, балки ҷинояткорон инчунин. Аз кормандони бевиҷдон то шарикони тиҷории бевиҷдон, таъминкунандагон ва шарикон, вайрон кардани эътимод дар Аморати Муттаҳидаи Араб як ҷинояти маъмулии ҷиноӣ шудааст.

ҳуқуқшиносони касбӣ дар Дубай
қаллобӣ тиҷорат
ҳуқуқшиноси қаллобӣ

Вайрон кардани эътимод чист?

Қаллобӣ ва вайрон кардани ҷиноят дар Аморати Муттаҳидаи Араб тибқи Қонуни федералии № 3 аз соли 1987 ва иловаҳои он (Кодекси ҷиноятӣ) ҷиноятҳои ҷиноӣ мебошанд. Мутобиқи моддаи 404-и Кодекси ҷиноии Амороти Муттаҳидаи Араб, вайрон кардани қонуни эътимод ҷиноятҳои азхудкунии амволи манқул, аз ҷумла пулро дар бар мегирад.

Умуман, вайронкунии ҷиноии эътимод вазъиятеро дар бар мегирад, ки шахсе, ки ба вазифаи эътимод гузошта шудааст ва масъулият аз мавқеи худ истифода мебарад, то амволи мудири худро тасарруф кунад. Дар муҳити тиҷорат ҷинояткор одатан корманд, шарики тиҷоратӣ ё таъминкунанда/фурӯшанда мебошад. Дар айни замон, ҷабрдида (асос) одатан соҳиби тиҷорат, корфармо ё шарики тиҷоратӣ мебошад.

Қонунҳои федералии Амороти Муттаҳидаи Араб ба ҳар касе, аз ҷумла ба корфармоён ва шарикони корхонаи муштарак, ки қурбонии азхудкунии кормандон ё шарикони тиҷории онҳо шудаанд, иҷозат медиҳанд, ки ҷинояткоронро дар парвандаи ҷиноӣ ба додгоҳ кашанд. Илова бар ин, қонун ба онҳо имкон медиҳад, ки товони зарарро аз ҷониби гунаҳкор тавассути оғоз кардани парванда дар суди шаҳрвандӣ ситонанд.

Талабот барои вайрон кардани эътимод дар парвандаи ҷиноятӣ

Гарчанде ки қонун ба одамон иҷозат медиҳад, ки дигаронро барои нақзи ҳуқуқвайронкунии эътимод ба додгоҳ кашанд, парвандаи вайрон кардани эътимод бояд ба баъзе талабот ё шартҳо, унсурҳои ҷинояти вайрон кардани эътимод ҷавобгӯ бошад: аз ҷумла:

  1. Вайрон кардани эътимод танҳо дар сурате рух дода метавонад, ки азхудкунӣ дорои амволи манқул, аз ҷумла пул, ҳуҷҷатҳо ва воситаҳои молиявӣ, ба монанди саҳмияҳо ё вомбаргҳо мебошад.
  2. Вайронкунии эътимод вақте рух медиҳад, ки айбдоршаванда ба молу мулке, ки онҳоро дар тасарруф ё тасарруфи худ айбдор мекунанд, ҳуқуқи қонунӣ надошта бошад. Аслан, ҷинояткор салоҳияти қонунӣ надошт, ки тавре рафтор кунад.
  3. Баръакси дуздӣ ва қаллобӣ, вайрон кардани эътимод аз ҷабрдида талаб мекунад, ки зарари ҷубронпулӣ гирад.
  4. Барои ба амал омадани вайронкунии эътимод, айбдоршаванда бояд моликияти амволро бо яке аз роҳҳои зерин дошта бошад: ҳамчун иҷора, боварӣ, гарав ё шахси ваколатдор.
  5. Дар муносибатхои сахмдорон сахмдоре, ки ба сахмдорони дигар татбики хукукхои конунии худро нисбати сахмияхо манъ мекунад ва ин сахмияхоро ба манфиати онхо мегирад, метавонад бо суистифодаи бовари ба чавобгари кашида шавад.

Вайрон кардани ҷазои эътимод дар АМА

Барои пешгирӣ кардани одамон аз содир кардани ҷиноятҳои эътимод, қонуни федералии Амороти Муттаҳидаи Араб барои вайрон кардани эътимод мутобиқи моддаи 404 Кодекси ҷиноӣ ҷиноят эълон мекунад. Бинобар ин, вайрон кардани эътимод ҷинояти ғайриқонунӣ аст ва ҳар касе, ки гунаҳкор дониста мешавад, бояд:

  • Ҳукми ҳабс (ҳабс) ё
  • Ҷарима

Аммо суд салоҳдиди худ дорад, ки давомнокии ҳабс ё маблағи ҷаримаро тибқи муқаррароти Кодекси ҷиноӣ муайян кунад. Дар ҳоле, ки судҳо озоданд, ки вобаста ба вазнинии ҷиноят ҳама гуна ҷазо таъин кунанд, моддаи 71 Кодекси ҷиноятии федералии № 3 аз соли 1987 ҳадди аксар 30,000 AED ва ҳукми ҳадди аксарро на бештар аз се сол зиндонро пешбинӣ мекунад.

Дар баъзе ҳолатҳо, шахсони алоҳида метавонанд Дар Аморати Муттаҳидаи Араб муттаҳам мешаванд дар бораи вайрон кардани боварй ё азхудкунии чиноятхо. Доштани адвокати ботаҷриба оид ба дифоъи ҷиноӣ барои ҳифзи ҳуқуқҳои шумо дар сурати дучор шудан бо иттиҳомоти эҳтимолии бардурӯғ муҳим аст.

вайрон кардани зарари қаллобӣ
вайрон кардани боварй
адвокати суди АМА

Вайрон кардани қонуни эътимод АМА: Тағйироти технологӣ

Ба монанди дигар соҳаҳо, технологияи нав тағир дод, ки чӣ гуна Амороти Муттаҳидаи Араб баъзе парвандаҳои вайронкунии эътимодро таъқиб мекунад. Масалан, дар ҳолатҳое, ки ҷинояткор барои содир кардани ҷиноят аз компютер ё дастгоҳи электронӣ истифода кардааст, суд метавонад онҳоро тибқи Қонуни Амороти Муттаҳидаи Араб оид ба ҷиноятҳои киберӣ (Қонуни федералии № 5 аз 2012) ба ҷавобгарӣ кашад.

Вайрон кардани ҷиноятҳои эътимод тибқи Қонун дар бораи ҷиноятҳои киберӣ нисбат ба онҳое, ки танҳо тибқи муқаррароти Кодекси ҷиноӣ таъқиб карда мешаванд, ҷазои сахттареро пешбинӣ мекунад. Ҷиноятҳое, ки ба Қонуни ҷиноятҳои киберҷиноятӣ дахл доранд дохил мешаванд, ки дар бар мегиранд:

  • Фокус ҳуҷҷате, ки бо истифода аз воситаҳои электронӣ/технологӣ, аз ҷумла умумӣ намудҳои қалбакӣ ба монанди қалбакии рақамӣ (манипуляцияи файлҳои рақамӣ ё сабтҳо). 
  • Қасдан истифода бурдан ҳуҷҷати электронии қалбакӣ
  • Истифодаи воситахои электронй/технологй ба дарёфт кунед моликияти ғайриқонунӣ
  • Ғайриқонунӣ дастрасии ба суратҳисобҳои бонкӣ тавассути воситаҳои электронӣ/технологӣ
  • Қобили зикр аст, дастрасӣ ба системаи электронӣ/технологӣ, махсусан дар ҷои кор

Сенарияи маъмулии нақзи эътимод тавассути технология дар АМА дастрасии беиҷозат ба муҳосибӣ ё тафсилоти бонкии шахс ё созмонро барои интиқоли пул бо роҳи қаллобӣ ё дуздӣ аз онҳо дар бар мегирад.

Вайрон кардани эътимод ба тиҷорат дар АМА метавонад бо роҳҳои гуногун рух диҳад, аз ҷумла:

Азхудкунии маблағҳо: Ин вақте рух медиҳад, ки шахси воқеӣ пули тиҷоратро барои истифодаи шахсии худ бидуни тасдиқи зарурӣ ё асосҳои ҳуқуқӣ истифода мебарад.

Истифодаи нодурусти маълумоти махфӣ: Ин метавонад вақте рух диҳад, ки шахс маълумоти хусусӣ ё ҳассосро бо шахсони беиҷозат ё рақибон мубодила мекунад.

Риоя накардани ӯҳдадориҳои фидусиарӣ: Ин ҳолат вақте рух медиҳад, ки шахс ба манфиати беҳтарини тиҷорат ё ҷонибҳои манфиатдор амал намекунад, аксар вақт барои манфиат ё манфиати шахсӣ.

Қаллобӣ: Шахсе метавонад бо пешниҳоди маълумоти бардурӯғ ё қасдан фиреб додани ширкат ба қаллобӣ даст занад, ки аксар вақт ба манфиати худ аз ҷиҳати молиявӣ фоида меорад.

Фош накардани бархӯрди манфиатҳо: Агар шахси воқеӣ дар вазъияте бошад, ки манфиатҳои шахсии онҳо бо манфиатҳои тиҷорат мухолифат кунанд, онҳо интизоранд, ки инро ошкор кунанд. Ин корро накардан вайронкунии эътимод аст.

Воситаи номатлуби масъулиятҳо: Ба касе супурдани масъулиятҳо ва вазифаҳое, ки онҳо аз ӯҳдаи онҳо намебароянд, инчунин метавонад вайронкунии эътимод ҳисобида шавад, хусусан агар он боиси талафоти молиявӣ ё зарар ба тиҷорат гардад.

Нигоҳ доштани сабтҳои дақиқ: Агар касе дидаю дониста ба тиҷорат иҷозат диҳад, ки сабтҳои нодурустро нигоҳ дорад, ин вайронкунии эътимод аст, зеро он метавонад ба масъалаҳои ҳуқуқӣ, талафоти молиявӣ ва обрӯи осебдида оварда расонад.

Бепарвоӣ: Ин метавонад вақте рух диҳад, ки шахс вазифаҳои худро бо эҳтиёт иҷро накунад, ки шахси оқил дар ҳолатҳои шабеҳ истифода мебарад. Ин метавонад боиси зарар ба амалиёт, молия ё эътибори тиҷорат гардад.

Қарорҳои беиҷозат: Қабули қарорҳо бидуни тасдиқ ё салоҳияти зарурӣ инчунин метавонад вайронкунии эътимод ҳисобида шавад, хусусан агар ин қарорҳо ба оқибатҳои манфӣ барои тиҷорат оварда расонанд.

Истифодаи имкониятҳои тиҷоратӣ барои манфиати шахсӣ: Ин истифода бурдани имкониятҳои тиҷоратро барои манфиати шахсӣ дар бар мегирад, на ин ки ин имкониятҳоро ба тиҷорат интиқол диҳед.

Инҳо танҳо чанд мисоланд, аммо ҳама гуна амалҳое, ки эътимоди ба шахси воқеӣ гузошташударо вайрон мекунанд, метавонад ҳамчун вайрон кардани эътимод ҳисобида шавад.

Вайрон кардани ҳуқуқвайронкунии эътимод дар АМА маъмул аст

Аморати Муттаҳидаи Араб сарзамини имкониятҳо барои бисёр одамон, аз ҷумла ҷинояткорон аст. Дар ҳоле, ки мавқеи беназири кишвар вайрон кардани эътимодро маъмул мекунад, Кодекси ҷиноии Амороти Муттаҳидаи Араб ва як қатор дигар муқаррароти қонунҳои федералӣ дар мубориза бо ин ҷиноятҳо самаранок буданд. Бо вуҷуди ин, ҳамчун ҷабрдида ё ҳатто ҷинояткори эҳтимолӣ дар парвандаи вайронкунии эътимод, ба шумо як адвокати бомаҳорат оид ба ҳимояи ҷиноӣ лозим аст, ки ба шумо дар пешбурди раванди аксаран мураккаби ҳуқуқӣ кӯмак кунад.

Мушовири ҳуқуқии ботаҷриба ва касбӣ дар Дубай киро кунед

Агар шумо гумон кунед, ки вайронкунии эътимод ба амал омадааст, беҳтар аст, ки аз як адвокати ҷиноятӣ дар АМА муроҷиат кунед. Мо яке аз ширкатҳои пешбари ҳуқуқии ҷиноӣ дар АМА ҳастем, ки бо вайронкунии ҷиноии қонуни эътимод сарукор дорад.

Вақте ки шумо як ширкати ҳуқуқии моро киро мекунед, то шуморо дар парвандаи вайрон кардани эътимод намояндагӣ кунад, мо боварӣ ҳосил мекунем, ки суд парвандаи шуморо баррасӣ мекунад ва ҳуқуқҳои шумо ҳифз карда мешаванд. Адвокати мо дар бораи вайрон кардани эътимод дар Дубай, Аморати Муттаҳидаи Араб ба шумо ҳама кӯмаки лозимаро медиҳад. Мо дарк мекунем, ки парвандаи шумо барои шумо то чӣ андоза муҳим аст ва мо тамоми кори аз дастамон меомадаро мекунем, то ҳуқуқ ва манфиатҳои шуморо дифоъ кунем.

Мо дар як ширкати ҳуқуқии худ дар АМА машваратҳои ҳуқуқӣ пешниҳод менамоем, Барои зангҳои таъҷилӣ 971506531334 + 971558018669 +

Акс аз бойгонӣ