Tadbir Urus dan Dinamik Politik di Emiriah Arab Bersatu

Emiriah Arab Bersatu (UAE) ialah persekutuan tujuh emirat: Abu Dhabi, Dubai, Sharjah, Ajman, Umm Al Quwain, Ras Al Khaimah, dan Fujairah. Struktur tadbir urus UAE ialah gabungan unik nilai tradisional Arab dan sistem politik moden. Negara ini ditadbir oleh Majlis Tertinggi yang terdiri daripada tujuh emir yang memerintah, yang memilih presiden dan naib presiden daripada kalangan mereka. Presiden berkhidmat sebagai ketua negara, manakala perdana menteri, biasanya pemerintah Dubai, mengetuai kerajaan dan kabinet.

Salah satu ciri tersendiri dinamik politik UAE ialah pengaruh ketara keluarga pemerintah dan konsep syura, atau perundingan. Walaupun UAE mempunyai rangka kerja persekutuan, setiap emirat mengekalkan tahap autonomi yang tinggi dalam menguruskan hal ehwal dalamannya, yang membawa kepada variasi dalam amalan tadbir urus di seluruh persekutuan.

UAE telah melaksanakan dasar pembaharuan politik secara beransur-ansur, memperkenalkan badan penasihat dan proses pilihan raya terhad di peringkat nasional dan tempatan. Walau bagaimanapun, penyertaan politik kekal terhad, dan kritikan terhadap keluarga pemerintah atau dasar kerajaan secara amnya tidak diterima. Walaupun menghadapi cabaran ini, UAE telah muncul sebagai kuasa serantau, memanfaatkan pengaruh ekonomi dan diplomatiknya untuk membentuk hal ehwal serantau dan mempromosikan kepentingannya di pentas global. Memahami tadbir urus yang rumit dan dinamik politik negara Teluk yang berpengaruh ini adalah penting untuk memahami landskap geopolitik yang lebih luas di Timur Tengah.

Apakah landskap politik di UAE?

Landskap politik Emiriah Arab Bersatu secara intrinsik terikat dengan akar puak dan monarki keturunannya. Walau bagaimanapun, kuasa sebenar tertumpu di tangan keluarga pemerintah setiap emirat.

Kawalan dinasti ini meluas ke sfera politik, di mana rakyat boleh mengambil bahagian dalam peranan penasihat dan proses pilihan raya yang terhad. Majlis Kebangsaan Persekutuan membenarkan Emiratis mengundi separuh ahlinya, tetapi ia kekal sebagai badan perundingan tanpa kuasa perundangan. Di bawah fasad institusi moden ini terdapat interaksi kompleks kesetiaan suku kaum, elit perniagaan, dan persaingan serantau yang membentuk dasar dan pengaruh. Bentuk muka bumi politik UAE semakin rumit oleh pendekatan tadbir urus yang pelbagai di seluruh tujuh Emirates.

Memandangkan negara mengunjurkan pengaruh ekonomi dan geopolitik, dinamik kuasa dalaman sentiasa menentukur semula. Faktor-faktor seperti penggantian kepimpinan masa depan dan mengurus tekanan sosial untuk pembaharuan akan menguji daya tahan fabrik politik unik UAE.

Apakah jenis sistem politik yang diamalkan UAE?

Emiriah Arab Bersatu beroperasi di bawah sistem politik persekutuan yang menggabungkan institusi moden dengan amalan perundingan tradisional Arab. Secara formal, ia digambarkan sebagai persekutuan raja-raja keturunan mutlak.

Sistem hibrid ini bertujuan untuk mengimbangi perpaduan di bawah struktur persekutuan pusat dengan autonomi pemerintahan dinasti di peringkat tempatan. Ia menggabungkan tradisi syura Teluk Arab (perundingan) dengan memberi rakyat peranan terhad dalam majlis penasihat dan proses pilihan raya. Walau bagaimanapun, unsur-unsur demokrasi ini dikawal ketat, dengan kritikan terhadap kepimpinan sebahagian besarnya dilarang. Model politik UAE memastikan cengkaman berterusan penguasa turun temurun sambil mengekalkan venir tadbir urus moden. Sebagai pemain serantau dan global yang semakin berpengaruh, sistem UAE menggabungkan kuno dan moden dalam rangka kerja politik unik yang mengunjurkan kuasa tertumpu yang dipengaruhi oleh tradisi perundingan.

Apakah struktur kerajaan UAE?

Emiriah Arab Bersatu mempunyai struktur kerajaan yang unik yang menggabungkan elemen persekutuan dan tempatan di bawah kepimpinan pemerintah turun temurun. Di peringkat kebangsaan, ia beroperasi sebagai persekutuan tujuh emirat separa autonomi. Majlis Tertinggi berdiri di puncak, terdiri daripada tujuh Emir yang memerintah yang secara kolektif membentuk badan perundangan dan eksekutif tertinggi. Dari kalangan mereka sendiri, mereka memilih seorang Presiden yang berkhidmat sebagai ketua istiadat negara dan seorang Perdana Menteri sebagai ketua kerajaan.

Perdana Menteri mempengerusikan Kabinet persekutuan yang dikenali sebagai Majlis Menteri. Kabinet ini bertanggungjawab untuk merangka dan melaksanakan dasar yang berkaitan dengan perkara seperti pertahanan, hal ehwal luar negeri, imigresen dan banyak lagi. Bagaimanapun, setiap tujuh emiriah itu juga mengekalkan kerajaan tempatannya sendiri yang dipimpin oleh keluarga pemerintah. Emir menjalankan kuasa berdaulat ke atas wilayah mereka, mengawal kawasan seperti badan kehakiman, perkhidmatan awam, dan pembangunan ekonomi.

Struktur dwi ini membolehkan UAE membentangkan barisan bersatu secara persekutuan sambil mengekalkan kuasa tradisional keluarga pemerintah di peringkat tempatan. Ia menggabungkan institusi moden seperti badan penasihat terpilih (FNC) dengan tradisi pemerintahan dinasti Arab. Penyelarasan merentas emiriah berlaku melalui badan seperti Majlis Tertinggi Persekutuan dan Mahkamah Agung Perlembagaan. Namun kuasa sebenar mengalir daripada keluarga pemerintah dalam sistem tadbir urus yang diurus dengan teliti.

Bagaimanakah parti politik distruktur dan dikendalikan dalam UAE?

Emiriah Arab Bersatu tidak mempunyai sistem politik berbilang parti rasmi dalam erti kata tradisional. Sebaliknya, pembuatan keputusan sebahagian besarnya tertumpu di kalangan keluarga pemerintah tujuh emirat dan elit saudagar yang berpengaruh. Tiada parti politik rasmi dibenarkan beroperasi secara terbuka atau meletakkan calon untuk pilihan raya di UAE. Kerajaan tidak mengiktiraf pembangkang politik yang teratur atau kritikan yang ditujukan kepada kepimpinan.

Walau bagaimanapun, UAE membenarkan peluang terhad untuk rakyat mengambil bahagian dalam proses politik melalui majlis penasihat dan pilihan raya yang dikawal ketat. Majlis Kebangsaan Persekutuan (FNC) berfungsi sebagai badan penasihat, dengan separuh ahlinya dipilih secara langsung oleh warga Emirati dan separuh lagi dilantik oleh keluarga pemerintah. Begitu juga, pilihan raya diadakan untuk wakil dalam majlis tempatan perundingan di setiap emiriah. Tetapi proses ini diuruskan dengan teliti, dengan calon menjalani pemeriksaan ketat untuk mengecualikan sebarang ancaman yang dirasakan kepada pihak berkuasa yang memerintah.

Walaupun tiada pihak undang-undang wujud, rangkaian tidak formal yang berkisar tentang pertalian suku kaum, pakatan perniagaan dan perhubungan sosial memberikan ruang kepada kumpulan berkepentingan untuk mempengaruhi penggubal dasar dan pemerintah. Akhirnya, UAE mengekalkan struktur politik legap yang berpusat pada kawalan dinasti. Sebarang bentuk sistem berbilang parti atau pembangkang tersusun tetap dilarang demi melindungi hak prerogatif pemerintahan raja-raja keturunan.

Siapakah pemimpin politik terkemuka di UAE?

Emiriah Arab Bersatu mempunyai sistem politik yang unik di mana kepimpinan tertumpu di kalangan keluarga pemerintah tujuh emirat. Walaupun UAE mempunyai jawatan menteri dan badan penasihat, kuasa sebenar mengalir daripada raja keturunan. Beberapa pemimpin utama menonjol:

Emir Pemerintah

Di puncak adalah tujuh Emir yang memerintah yang membentuk Majlis Tertinggi - entiti perundangan dan eksekutif tertinggi. Penguasa dinasti ini mempunyai kuasa berdaulat ke atas emiriah masing-masing:

• Sheikh Mohammed bin Zayed Al Nahyan – Pemerintah Abu Dhabi dan Presiden UAE
• Syeikh Mohammed bin Rashid Al Maktoum – Naib Presiden, Perdana Menteri, dan Pemerintah Dubai
• Syeikh Dr Sultan bin Muhammad Al Qasimi – Penguasa Sharjah
• Syeikh Humaid bin Rasyid Al Nuaimi – Penguasa Ajman
• Syeikh Saud bin Rasyid Al Mu'alla – Penguasa Ummu Al Quwain
• Syeikh Saud bin Saqr Al Qasimi – Penguasa Ras Al Khaimah
• Syeikh Hamad bin Mohammed Al Sharqi – Penguasa Fujairah

Di luar Emir yang memerintah, pemimpin berpengaruh lain termasuk:

• Syeikh Abdullah bin Zayed Al Nahyan – Menteri Luar Negeri dan Kerjasama Antarabangsa
• Syeikh Saif bin Zayed Al Nahyan – Timbalan Perdana Menteri dan Menteri Dalam Negeri
• Obaid Humaid Al Tayer – Menteri Negara bagi Hal Ehwal Kewangan
• Reem Al Hashimy – Menteri Negara bagi Kerjasama Antarabangsa

Walaupun menteri menguruskan portfolio seperti hal ehwal luar negeri dan kewangan, pemerintah keturunan mengekalkan kuasa tertinggi ke atas keputusan mentadbir dan arahan dasar untuk persekutuan UAE dan emiriah individu.

Apakah Peranan kerajaan persekutuan & tempatan/emirah UAE?

Emiriah Arab Bersatu mengendalikan sistem persekutuan yang membahagikan kuasa antara kerajaan negara dan tujuh emiriah konstituen. Di peringkat persekutuan, kerajaan yang berpangkalan di Abu Dhabi menyelia hal-hal kepentingan negara dan menggubal dasar mengenai isu-isu seperti pertahanan, hal ehwal luar negeri, imigresen, perdagangan, komunikasi dan pengangkutan. Walau bagaimanapun, setiap tujuh emiriah mengekalkan tahap autonomi yang besar ke atas wilayahnya sendiri. Kerajaan tempatan, yang diketuai oleh pemerintah keturunan atau Emir, mengawal dasar dalaman yang merangkumi bidang seperti sistem kehakiman, rancangan pembangunan ekonomi, penyediaan perkhidmatan awam dan pengurusan sumber asli.

Struktur hibrid ini bertujuan untuk mengimbangi perpaduan di bawah rangka kerja persekutuan pusat dengan kedaulatan tradisional yang dipegang oleh keluarga pemerintah di peringkat tempatan dalam setiap emiriah. Emir seperti Dubai dan Sharjah menjalankan wilayah mereka seperti negara berdaulat, hanya menunda kepada pihak berkuasa persekutuan mengenai perkara nasional yang dipersetujui. Penyelarasan dan pengantaraan tanggungjawab persekutuan-tempatan yang rumit ini terletak pada badan seperti Majlis Tertinggi yang terdiri daripada tujuh pemerintah. UAE telah membangunkan konvensyen dan mekanisme tadbir urus untuk mengawal interaksi antara arahan persekutuan dan kuasa tempatan yang dipegang oleh pemerintah dinasti.

Adakah UAE mempunyai kod tadbir urus korporat?

Ya, Emiriah Arab Bersatu mempunyai kod tadbir urus korporat yang mesti dipatuhi oleh syarikat tersenarai awam. Pertama kali dikeluarkan pada 2009 dan dikemas kini pada 2020, Kod Tadbir Urus Korporat UAE menetapkan peraturan dan garis panduan yang mengikat untuk entiti yang disenaraikan di bursa sekuriti negara. Keperluan utama di bawah kod tadbir urus termasuk mempunyai sekurang-kurangnya satu pertiga pengarah bebas dalam lembaga korporat untuk memberikan pengawasan. Ia juga memberi mandat untuk menubuhkan jawatankuasa lembaga untuk mengendalikan bidang seperti audit, imbuhan dan tadbir urus.

Kod ini menekankan ketelusan dengan mewajibkan firma tersenarai untuk mendedahkan semua pembayaran, yuran dan imbuhan yang diberikan kepada eksekutif kanan dan ahli lembaga pengarah. Syarikat juga mesti memastikan pengasingan peranan antara jawatan CEO dan pengerusi. Peruntukan lain meliputi bidang seperti urus niaga pihak berkaitan, dasar perdagangan orang dalam, hak pemegang saham dan piawaian etika untuk pengarah. Rejim tadbir urus korporat diawasi oleh Pihak Berkuasa Sekuriti dan Komoditi (SCA) UAE.

Walaupun tertumpu pada syarikat awam, kod tersebut mencerminkan usaha UAE untuk melaksanakan amalan terbaik tadbir urus dan menarik lebih banyak pelaburan asing sebagai hab perniagaan global.

Adakah UAE sebuah monarki atau bentuk yang berbeza?

Emiriah Arab Bersatu ialah persekutuan tujuh monarki keturunan mutlak. Setiap satu daripada tujuh emiriah - Abu Dhabi, Dubai, Sharjah, Ajman, Umm Al Quwain, Ras Al Khaimah dan Fujairah - adalah monarki mutlak yang ditadbir oleh dinasti keluarga yang memerintah yang memegang kuasa tertinggi. Raja-raja, yang dikenali sebagai Emir atau Raja-raja, mewarisi kedudukan dan kuasa mereka ke atas emiriah mereka dalam sistem turun-temurun. Mereka berkhidmat sebagai ketua negara dan ketua kerajaan dengan kedaulatan penuh ke atas wilayah mereka.

Di peringkat persekutuan, UAE memang menggabungkan beberapa aspek demokrasi berparlimen. Majlis Tertinggi Persekutuan terdiri daripada tujuh Emir yang memerintah yang memilih Presiden dan Perdana Menteri. Terdapat juga kabinet menteri dan Majlis Kebangsaan Persekutuan penasihat dengan beberapa ahli yang dipilih. Walau bagaimanapun, badan-badan ini wujud bersama kesahihan sejarah dan kuasa tertumpu pemerintahan dinasti. Pemimpin turun temurun menggunakan kuasa membuat keputusan muktamad dalam semua perkara tadbir urus, sama ada di peringkat nasional atau emiriah tempatan.

Oleh itu, walaupun mempunyai struktur negara moden, sistem keseluruhan UAE ditakrifkan sebagai persekutuan tujuh monarki mutlak yang bersatu di bawah rangka kerja persekutuan yang masih dikuasai oleh pemerintah turun temurun yang berdaulat.

Sejauh manakah keadaan politik di UAE stabil?

Keadaan politik dalam Emiriah Arab Bersatu dianggap sangat stabil dan berorientasikan status quo. Dengan tadbir urus yang teguh di bawah kawalan keluarga pemerintah yang berkuasa, terdapat sedikit dorongan masyarakat atau jalan untuk peralihan atau pergolakan politik yang dramatik. Monarki keturunan mutlak UAE mempunyai mekanisme yang mantap untuk penggantian dan peralihan kuasa di kalangan elit pemerintah. Ini memastikan kesinambungan walaupun emir dan putera mahkota baharu mengambil alih kepimpinan ke atas emiriah individu.

Di peringkat persekutuan, proses untuk memilih Presiden dan Perdana Menteri UAE daripada tujuh emir adalah konvensyen yang telah ditetapkan. Perubahan kepimpinan baru-baru ini telah berlaku dengan lancar tanpa mengganggu keseimbangan politik. Selain itu, kemakmuran UAE yang didorong oleh kekayaan hidrokarbon telah membolehkan rejim memupuk kesetiaan dengan menyediakan faedah ekonomi dan perkhidmatan awam. Sebarang suara pembangkang disekat dengan pantas, menghalang risiko pergolakan yang semakin meningkat. Walau bagaimanapun, kestabilan politik UAE menghadapi potensi halangan daripada faktor seperti tuntutan akhirnya untuk pembaharuan, isu hak asasi manusia dan mengurus masa depan selepas minyak. Tetapi pergolakan besar dilihat tidak mungkin memandangkan daya tahan sistem beraja dan instrumen kawalan negaranya.

Secara keseluruhannya, dengan peraturan dinasti yang berakar umbi, membuat keputusan yang disatukan, pengagihan kekayaan tenaga, dan laluan terhad untuk perbezaan pendapat, dinamik politik dalam UAE memperlihatkan imej kestabilan yang berkekalan untuk masa hadapan yang boleh dijangka.

Apakah faktor utama yang mempengaruhi hubungan politik UAE dengan negara lain?

Hubungan politik UAE dengan negara-negara di seluruh dunia dibentuk oleh gabungan kepentingan ekonomi, pertimbangan keselamatan dan nilai domestik rejim. Beberapa faktor utama yang mempengaruhi hal ehwal luar negara termasuk:

• Kepentingan Tenaga: Sebagai pengeksport minyak dan gas terkemuka, UAE mengutamakan hubungan dengan pengimport utama di Asia seperti India, China dan Jepun serta mendapatkan pasaran untuk eksport dan pelaburan.
• Persaingan Serantau: UAE mengunjurkan kuasa dan mengemudi persaingan dengan kuasa serantau seperti Iran, Turki dan Qatar yang telah mencetuskan ketegangan geopolitik di Timur Tengah.
• Perkongsian Keselamatan Strategik: UAE telah memupuk perkongsian pertahanan/tentera yang penting dengan negara seperti AS, Perancis, UK dan baru-baru ini Israel untuk memperkukuh keselamatannya.
• Pelaburan dan Perdagangan Asing: Membina hubungan yang boleh menarik modal asing, pelaburan dan akses kepada pasaran global adalah kepentingan ekonomi penting untuk rejim UAE.
• Memerangi Ekstremisme: Menjajarkan dengan negara-negara dalam memerangi keganasan dan ideologi ekstremis kekal sebagai keutamaan politik di tengah-tengah ketidakstabilan serantau.
• Nilai dan Hak Asasi Manusia: Tindakan keras UAE terhadap perbezaan pendapat, isu hak asasi manusia dan nilai sosial yang berpunca daripada sistem monarki Islamnya mewujudkan pergeseran dengan rakan kongsi Barat.
• Dasar Luar Asertif: Dengan kekayaan yang besar dan pengaruh serantau, UAE semakin mengunjurkan dasar luar negara yang tegas dan sikap campur tangan dalam hal ehwal serantau.

Bagaimanakah faktor politik mempengaruhi pelbagai sektor ekonomi UAE?

Dinamik dan dasar politik UAE yang berpunca daripada golongan elit pemerintah mempengaruhi prestasi sektor ekonomi utama:

• tenaga: Sebagai pengeksport minyak/gas utama, dasar persekutuan mengenai tahap pengeluaran, pelaburan dan perkongsian dalam sektor strategik ini adalah yang terpenting.

• Kewangan/Perbankan: Kemunculan Dubai sebagai hab kewangan global telah didorong oleh peraturan mesra perniagaan daripada pemerintah dinastinya.

• Penerbangan/Pelancongan: Kejayaan syarikat penerbangan seperti Emirates dan industri perhotelan difasilitasi oleh dasar yang membuka sektor ini kepada pelaburan dan bakat asing.

• Hartanah/Pembinaan: Projek pembangunan dan infrastruktur bandar utama bergantung pada dasar tanah dan rancangan pertumbuhan yang ditetapkan oleh keluarga pemerintah emirat seperti Dubai dan Abu Dhabi.

Sambil menyediakan peluang, penggubalan dasar berpusat dengan ketelusan terhad juga mendedahkan perniagaan kepada potensi risiko daripada peralihan politik mendadak yang memberi kesan kepada persekitaran kawal selia.

Bagaimanakah faktor politik mempengaruhi operasi perniagaan di UAE?

Perniagaan yang beroperasi di UAE, sama ada domestik atau antarabangsa, perlu mengemudi realiti politik negara yang berpunca daripada pemerintahan dinasti:

• Kuasa Tertumpu: Dasar utama dan keputusan penting bergantung pada keluarga pemerintah yang diwarisi yang memegang kuasa tertinggi ke atas perkara ekonomi di emiriah mereka.

• Hubungan Elit: Memupuk hubungan dan perundingan dengan keluarga saudagar berpengaruh yang sejajar dengan pemerintah adalah penting untuk memudahkan kepentingan perniagaan.

• Peranan Firma Berkaitan Negara: Penonjolan entiti berkaitan kerajaan yang menikmati kelebihan daya saing memerlukan membangunkan perkongsian strategik.

• Ketidakpastian Peraturan: Dengan proses awam yang terhad, perubahan dasar yang memberi kesan kepada industri boleh berlaku dengan sedikit amaran berdasarkan arahan politik.

• Kebebasan Awam: Sekatan ke atas kebebasan bersuara, buruh tersusun dan perhimpunan awam mempengaruhi dinamik tempat kerja dan pilihan advokasi untuk perniagaan.

• Firma Asing: Syarikat antarabangsa mesti mempertimbangkan risiko geopolitik dan kebimbangan reputasi hak asasi manusia yang berpunca daripada dasar serantau UAE.