ច្បាប់ស្តីពីឧក្រិដ្ឋកម្មចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់ និងការបោះពុម្ពផ្សាយនៅ UAE

ការចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់ គឺជាបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនៅក្រោមច្បាប់របស់ប្រទេសអារ៉ាប់រួម ព្រោះវាបំពានលើសិទ្ធិជាមូលដ្ឋានរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗក្នុងសេរីភាព និងសុវត្ថិភាពផ្ទាល់ខ្លួន។ ច្បាប់សហព័ន្ធ UAE លេខ 3 នៃឆ្នាំ 1987 ស្តីពីក្រមព្រហ្មទណ្ឌចែងអំពីនិយមន័យជាក់លាក់ ចំណាត់ថ្នាក់ និងការដាក់ទណ្ឌកម្មដែលទាក់ទងនឹងឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងនេះ។ ប្រទេសនេះប្រកាន់ជំហរតឹងរ៉ឹងប្រឆាំងនឹងបទល្មើសទាំងនេះ សំដៅការពារប្រជាពលរដ្ឋ និងអ្នកស្រុករបស់ខ្លួនពីរបួស និងគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចកើតមានទាក់ទងនឹងការបង្ខាំងមនុស្សខុសច្បាប់ ឬការដឹកជញ្ជូនប្រឆាំងនឹងឆន្ទៈរបស់បុគ្គល។ ការយល់ដឹងអំពីផលវិបាកផ្លូវច្បាប់នៃការចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់ គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការថែរក្សាបរិយាកាសសុវត្ថិភាព និងការលើកកម្ពស់នីតិរដ្ឋនៅក្នុងសហគមន៍ចម្រុះរបស់ UAE ។

តើនិយមន័យផ្លូវច្បាប់នៃការចាប់ជំរិតនៅ UAE គឺជាអ្វី?

យោងតាមមាត្រា 347 នៃច្បាប់សហព័ន្ធ UAE លេខ 3 នៃឆ្នាំ 1987 នៅលើក្រមព្រហ្មទណ្ឌ ការចាប់ជំរិតត្រូវបានកំណត់ថាជាសកម្មភាពនៃការចាប់ខ្លួន ការឃុំខ្លួន ឬដកហូតសិទ្ធិសេរីភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេដោយគ្មានហេតុផលផ្លូវច្បាប់។ ច្បាប់បានកំណត់ថា ការដកហូតសេរីភាពដោយខុសច្បាប់នេះអាចកើតឡើងតាមរយៈការប្រើប្រាស់កម្លាំង ការបោកប្រាស់ ឬការគំរាមកំហែង ដោយមិនគិតពីរយៈពេល ឬមធ្យោបាយដែលត្រូវបានប្រើដើម្បីអនុវត្តសកម្មភាពនោះទេ។

និយមន័យផ្លូវច្បាប់នៃការចាប់ជំរិតនៅ UAE រួមបញ្ចូលនូវសេណារីយ៉ូ និងកាលៈទេសៈជាច្រើន។ វារួមបញ្ចូលទាំងការចាប់ពង្រត់ដោយបង្ខំ ឬបង្ខាំងបុគ្គលម្នាក់ប្រឆាំងនឹងឆន្ទៈរបស់ពួកគេ ក៏ដូចជាការទាក់ទាញ ឬបញ្ឆោតពួកគេឱ្យចូលទៅក្នុងស្ថានភាពដែលពួកគេត្រូវបានដកហូតសេរីភាពរបស់ពួកគេ។ ការប្រើប្រាស់កម្លាំងរាងកាយ ការបង្ខិតបង្ខំ ឬឧបាយកលផ្លូវចិត្ត ដើម្បីរឹតបន្តឹងចលនា ឬសេរីភាពរបស់បុគ្គលនោះ មានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ថាជាការចាប់ជំរិតក្រោមច្បាប់ UAE។ បទល្មើសចាប់ជំរិតគឺពេញលេញ ដោយមិនគិតពីថាតើជនរងគ្រោះត្រូវបានផ្លាស់ទៅកន្លែងផ្សេង ឬឃុំខ្លួននៅកន្លែងតែមួយនោះទេ ដរាបណាសេរីភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេត្រូវបានរឹតបន្តឹងដោយខុសច្បាប់។

តើអ្វីទៅជាប្រភេទផ្សេងគ្នានៃឧក្រិដ្ឋកម្មចាប់ជំរិតដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់នៅក្រោមច្បាប់របស់ UAE?

ក្រមព្រហ្មទណ្ឌ UAE ទទួលស្គាល់ និងចាត់ថ្នាក់ឧក្រិដ្ឋកម្មចាប់ជំរិតទៅជាប្រភេទផ្សេងៗ ដោយផ្អែកលើកត្តា និងកាលៈទេសៈជាក់លាក់។ នេះគឺជាប្រភេទផ្សេងគ្នានៃឧក្រិដ្ឋកម្មចាប់ជំរិតនៅក្រោមច្បាប់ UAE៖

• ការចាប់ជំរិតសាមញ្ញ៖ នេះសំដៅទៅលើទង្វើជាមូលដ្ឋាននៃការដកហូតសេរីភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ដោយខុសច្បាប់តាមរយៈការបង្ខិតបង្ខំ ការបោកប្រាស់ ឬការគំរាមកំហែង ដោយគ្មានស្ថានការណ៍ធ្ងន់ធ្ងរបន្ថែមទៀត។
• ការ​ចាប់​ជំរិត​ធ្ងន់ធ្ងរ៖ ប្រភេទនេះពាក់ព័ន្ធនឹងការចាប់ជំរិត អមដោយកត្តាធ្វើឱ្យមានស្ថានទម្ងន់ទោស ដូចជាការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សា ការធ្វើទារុណកម្ម ឬការធ្វើបាបរាងកាយលើជនរងគ្រោះ ឬការចូលរួមពីជនល្មើសជាច្រើន។
• ការចាប់ជំរិតទារថ្លៃលោះ៖ ឧក្រិដ្ឋកម្មនេះកើតឡើងនៅពេលដែលការចាប់ជំរិតត្រូវបានអនុវត្តដោយមានចេតនាដើម្បីទទួលបានប្រាក់លោះ ឬទម្រង់ផ្សេងទៀតនៃការទទួលបានហិរញ្ញវត្ថុ ឬសម្ភារៈជាថ្នូរនឹងការដោះលែងជនរងគ្រោះ។
• ការចាប់ពង្រត់ឪពុកម្តាយ៖ នេះពាក់ព័ន្ធនឹងឪពុកម្តាយម្នាក់ទទួលយក ឬរក្សាកូនរបស់ពួកគេដោយខុសច្បាប់ពីការឃុំឃាំង ឬការថែទាំរបស់ឪពុកម្តាយផ្សេងទៀត ដោយដកហូតសិទ្ធិស្របច្បាប់របស់ពួកគេលើកុមារ។
• ការចាប់ពង្រត់អនីតិជន៖ នេះសំដៅទៅលើការចាប់ពង្រត់កុមារ ឬអនីតិជន ដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាជាបទល្មើសធ្ងន់ធ្ងរជាពិសេសដោយសារតែភាពងាយរងគ្រោះរបស់ជនរងគ្រោះ។
• ការចាប់ពង្រត់មន្ត្រីសាធារណៈ ឬអ្នកការទូត៖ ការចាប់ពង្រត់មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល អ្នកការទូត ឬបុគ្គលផ្សេងទៀតដែលមានឋានៈផ្លូវការត្រូវបានចាត់ទុកថាជាបទល្មើសដាច់ដោយឡែក និងធ្ងន់ធ្ងរនៅក្រោមច្បាប់ UAE ។

ប្រភេទនៃឧក្រិដ្ឋកម្មចាប់ជំរិតនីមួយៗអាចមានទោសទណ្ឌ និងការដាក់ទណ្ឌកម្មផ្សេងៗគ្នា ជាមួយនឹងផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរបំផុតដែលត្រូវបានបម្រុងទុកសម្រាប់ករណីដែលពាក់ព័ន្ធនឹងកត្តាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ អំពើហិង្សា ឬការកំណត់គោលដៅលើបុគ្គលដែលងាយរងគ្រោះ ដូចជាកុមារ ឬមន្ត្រីជាដើម។

តើអ្វីជាភាពខុសគ្នារវាងបទល្មើសចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់នៅ UAE?

ខណៈពេលដែលការចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់គឺជាបទល្មើសដែលពាក់ព័ន្ធ មានភាពខុសគ្នាសំខាន់ៗមួយចំនួនរវាងអ្នកទាំងពីរនៅក្រោមច្បាប់ UAE ។ នេះគឺជាតារាងដែលបង្ហាញពីភាពខុសគ្នា៖

ទិដ្ឋភាព	ចាប់ជំរិត	ការចាប់ពង្រត់
និយមន័យ	ការដកហូតសេរីភាពរបស់បុគ្គលដោយខុសច្បាប់ តាមរយៈកម្លាំង ការបោកប្រាស់ ឬការគំរាមកំហែង	ការទទួលយក ឬផ្ទេរមនុស្សពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយដោយខុសច្បាប់ ផ្ទុយនឹងឆន្ទៈរបស់ពួកគេ។
ចលនា	មិនចាំបាច់ទេ។	ពាក់ព័ន្ធនឹងចលនា ឬការដឹកជញ្ជូនជនរងគ្រោះ
រយៈពេល	អាចមានរយៈពេលណាមួយ សូម្បីតែបណ្តោះអាសន្ន	ជារឿយៗបង្កប់ន័យរយៈពេលនៃការឃុំឃាំង ឬឃុំឃាំងយូរជាងនេះ។
បំណង	អាចសម្រាប់គោលបំណងផ្សេងៗ រួមទាំងតម្លៃលោះ គ្រោះថ្នាក់ ឬការបង្ខិតបង្ខំ	ជាញឹកញាប់ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងចេតនាជាក់លាក់ដូចជាការចាប់ចំណាប់ខ្មាំង ការកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទ ឬការបង្ខាំងដោយខុសច្បាប់
អាយុរបស់ជនរងគ្រោះ	អនុវត្តចំពោះជនរងគ្រោះគ្រប់វ័យ	បទប្បញ្ញត្តិមួយចំនួនជាពិសេសដោះស្រាយការចាប់ពង្រត់អនីតិជន ឬកុមារ
ពិន័យ	ការផាកពិន័យអាចប្រែប្រួលអាស្រ័យលើកត្តាធ្វើឱ្យធ្ងន់ធ្ងរ ស្ថានភាពជនរងគ្រោះ និងកាលៈទេសៈ	ជាធម្មតាមានការផាកពិន័យធ្ងន់ធ្ងរជាងការចាប់ជំរិតសាមញ្ញ ជាពិសេសក្នុងករណីដែលពាក់ព័ន្ធនឹងអនីតិជន ឬការកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទ

វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការកត់សម្គាល់ថា ខណៈពេលដែលក្រមព្រហ្មទណ្ឌ UAE បែងចែករវាងការចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់ បទល្មើសទាំងនេះជារឿយៗត្រួតលើគ្នា ឬកើតឡើងក្នុងពេលដំណាលគ្នា។ ជាឧទាហរណ៍ ការចាប់ពង្រត់អាចពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មភាពចាប់ជំរិតដំបូង មុនពេលជនរងគ្រោះត្រូវបានផ្លាស់ទី ឬដឹកជញ្ជូន។ ការចោទប្រកាន់ និងទោសជាក់លាក់ត្រូវបានកំណត់ដោយផ្អែកលើកាលៈទេសៈនៃករណីនីមួយៗ និងបទប្បញ្ញត្តិជាធរមាននៃច្បាប់។

តើ​វិធានការ​អ្វីខ្លះ​ដែល​ការពារ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ចាប់ជំរិត និង​ចាប់ពង្រត់​នៅ​ UAE?

អេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួមបានអនុវត្តវិធានការផ្សេងៗដើម្បីការពារ និងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងឧក្រិដ្ឋកម្មចាប់ជំរិត និងចាប់ពង្រត់នៅតាមព្រំដែនរបស់ខ្លួន។ នេះគឺជាវិធានការសំខាន់ៗមួយចំនួន៖

• ច្បាប់តឹងរ៉ឹង និងពិន័យ៖ UAE មានច្បាប់តឹងរ៉ឹងដែលដាក់ទណ្ឌកម្មធ្ងន់ធ្ងរចំពោះបទល្មើសចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់ រួមទាំងការកាត់ទោសជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេលវែង និងការផាកពិន័យផងដែរ។ ការដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏តឹងរ៉ឹងទាំងនេះ បម្រើជាការរារាំងដល់ឧក្រិដ្ឋកម្មបែបនេះ។
• ការអនុវត្តច្បាប់ទូលំទូលាយ៖ ភ្នាក់ងារអនុវត្តច្បាប់របស់ UAE ដូចជាប៉ូលីស និងកងកម្លាំងសន្តិសុខត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាល និងបំពាក់យ៉ាងល្អ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងឧប្បត្តិហេតុចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់យ៉ាងរហ័ស និងមានប្រសិទ្ធភាព។
• ការឃ្លាំមើល និងការត្រួតពិនិត្យកម្រិតខ្ពស់៖ ប្រទេសនេះបានវិនិយោគលើប្រព័ន្ធឃ្លាំមើលកម្រិតខ្ពស់ រួមទាំងកាមេរ៉ា CCTV និងបច្ចេកវិទ្យាត្រួតពិនិត្យ ដើម្បីតាមដាន និងចាប់ខ្លួនជនល្មើសនៃឧក្រិដ្ឋកម្មចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់។
• យុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយការយល់ដឹងជាសាធារណៈ៖ រដ្ឋាភិបាលអារ៉ាប់រួម និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធធ្វើយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយការយល់ដឹងជាសាធារណៈជាប្រចាំ ដើម្បីអប់រំប្រជាពលរដ្ឋ និងអ្នកស្រុកអំពីហានិភ័យ និងវិធានការបង្ការពាក់ព័ន្ធនឹងការចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់។
• កិច្ចសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ៖ អេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួមសហការយ៉ាងសកម្មជាមួយភ្នាក់ងារអនុវត្តច្បាប់អន្តរជាតិ និងអង្គការនានា ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងករណីចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់ឆ្លងព្រំដែន ក៏ដូចជាជួយសម្រួលដល់ការវិលត្រឡប់មកវិញដោយសុវត្ថិភាពនៃជនរងគ្រោះ។
• សេវាជួយជនរងគ្រោះ៖ UAE ផ្តល់សេវាគាំទ្រ និងធនធានដល់ជនរងគ្រោះនៃការចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់ រួមទាំងការប្រឹក្សា ជំនួយផ្នែកច្បាប់ និងកម្មវិធីស្តារនីតិសម្បទា។
• ការណែនាំអំពីការធ្វើដំណើរ និងវិធានការសុវត្ថិភាព៖ រដ្ឋាភិបាលចេញសេចក្តីណែនាំអំពីការធ្វើដំណើរ និងគោលការណ៍ណែនាំសុវត្ថិភាពសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ និងប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសនៅពេលទៅលេងតំបន់ ឬប្រទេសដែលមានហានិភ័យខ្ពស់ ដើម្បីបង្កើនការយល់ដឹង និងលើកកម្ពស់វិធានការប្រុងប្រយ័ត្ន។
• ការចូលរួមរបស់សហគមន៍៖ ភ្នាក់ងារអនុវត្តច្បាប់ធ្វើការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយសហគមន៍មូលដ្ឋាន ដើម្បីលើកទឹកចិត្តឱ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ការរាយការណ៍អំពីសកម្មភាពគួរឱ្យសង្ស័យ និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងការទប់ស្កាត់ និងដោះស្រាយករណីចាប់ជំរិត និងការចាប់ពង្រត់។

តាមរយៈការអនុវត្តវិធានការដ៏ទូលំទូលាយទាំងនេះ អេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួមមានបំណងបង្កើតបរិយាកាសសុវត្ថិភាព និងរារាំងបុគ្គលមិនឱ្យចូលរួមក្នុងឧក្រិដ្ឋកម្មដ៏សាហាវបែបនេះ ទីបំផុតការពារសុវត្ថិភាព និងសុខុមាលភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ និងអ្នករស់នៅរបស់ខ្លួន។

តើ​ការ​ចាប់​ជំរិត​នៅ UAE មាន​ទោស​អ្វី​ខ្លះ?

ការចាប់ជំរិតត្រូវបានចាត់ទុកថាជាឧក្រិដ្ឋកម្មធ្ងន់ធ្ងរនៅក្នុងប្រទេសអារ៉ាប់រួម ហើយការពិន័យសម្រាប់បទល្មើសបែបនេះត្រូវបានរៀបរាប់នៅក្នុងក្រឹត្យសហព័ន្ធលេខ 31 ឆ្នាំ 2021 ស្តីពីការចេញច្បាប់ស្តីពីឧក្រិដ្ឋកម្ម និងច្បាប់ពិន័យ។ ការដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះការចាប់ជំរិតមានភាពខុសប្លែកគ្នាអាស្រ័យលើកាលៈទេសៈ និងកត្តាជាក់លាក់ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងករណីនេះ។

យោងតាមមាត្រា 347 នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ UAE ការដាក់ទណ្ឌកម្មជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការចាប់ជំរិតគឺដាក់ពន្ធនាគាររយៈពេលមិនលើសពីប្រាំឆ្នាំ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើការចាប់ជំរិតពាក់ព័ន្ធនឹងស្ថានទម្ងន់ទោស ដូចជាការប្រើអំពើហិង្សា ការគំរាមកំហែង ឬការបោកប្រាស់ ការផ្តន្ទាទោសអាចកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។ ក្នុងករណីបែបនេះ ជនល្មើសអាចប្រឈមមុខនឹងការជាប់ពន្ធនាគាររហូតដល់ដប់ឆ្នាំ ហើយប្រសិនបើការចាប់ជំរិតនាំឱ្យជនរងគ្រោះស្លាប់នោះ ទោសអាចជាប់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត ឬសូម្បីតែទោសប្រហារជីវិត។

លើសពីនេះទៀត ប្រសិនបើការចាប់ពង្រត់ពាក់ព័ន្ធនឹងអនីតិជន (ក្រោមអាយុ 18 ឆ្នាំ) ឬជនពិការ ការដាក់ទណ្ឌកម្មកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។ មាត្រា 348 នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ UAE ចែងថា ការចាប់ពង្រត់អនីតិជន ឬជនពិការត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគាររយៈពេលមិនតិចជាងប្រាំពីរឆ្នាំ។ ប្រសិនបើការចាប់ជំរិតនាំឱ្យជនរងគ្រោះស្លាប់ ជនល្មើសអាចប្រឈមមុខនឹងការជាប់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត ឬទោសប្រហារជីវិត។

អាជ្ញាធរប្តេជ្ញាធានាសុវត្ថិភាព និងសន្តិសុខរបស់បុគ្គលទាំងអស់ក្នុងប្រទេស ហើយរាល់ទម្រង់នៃការចាប់ជំរិត ឬចាប់ពង្រត់ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាបទល្មើសធ្ងន់ធ្ងរ។ បន្ថែមពីលើការពិន័យតាមផ្លូវច្បាប់ អ្នកដែលត្រូវបានកាត់ទោសពីបទចាប់ជំរិតក៏អាចប្រឈមមុខនឹងផលវិបាកបន្ថែមទៀតផងដែរ ដូចជាការនិរទេសជនមិនមែន UAE និងការរឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិ ឬទ្រព្យសម្បត្តិដែលទាក់ទងនឹងឧក្រិដ្ឋកម្ម។

តើ​មាន​ផល​វិបាក​ផ្លូវ​ច្បាប់​អ្វី​ខ្លះ​សម្រាប់​ការ​ចាប់​ពង្រត់​ឪពុក​ម្តាយ​នៅ UAE?

អេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួមមានច្បាប់ជាក់លាក់ដែលដោះស្រាយការចាប់ពង្រត់ឪពុកម្តាយ ដែលត្រូវបានចាត់ទុកជាបទល្មើសខុសពីករណីចាប់ពង្រត់កុមារទូទៅ។ ការចាប់ពង្រត់ឪពុកម្តាយត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយបទប្បញ្ញត្តិនៃច្បាប់សហព័ន្ធលេខ 28 នៃឆ្នាំ 2005 ស្តីពីស្ថានភាពផ្ទាល់ខ្លួន។ នៅក្រោមច្បាប់នេះ ការចាប់ពង្រត់ឪពុកម្តាយត្រូវបានកំណត់ថាជាស្ថានភាពមួយដែលឪពុកម្តាយម្នាក់យក ឬរក្សាកូនដោយរំលោភលើសិទ្ធិអាណាព្យាបាលរបស់ឪពុកម្តាយម្នាក់ទៀត។ ផលវិបាកសម្រាប់សកម្មភាពបែបនេះអាចធ្ងន់ធ្ងរ។

ទីមួយ ឪពុកម្តាយដែលប្រព្រឹត្តល្មើសអាចប្រឈមមុខនឹងការចោទប្រកាន់ព្រហ្មទណ្ឌចំពោះការចាប់ពង្រត់ឪពុកម្តាយ។ មាត្រា 349 នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ UAE ចែងថា ឪពុកម្តាយដែលចាប់ពង្រត់ ឬលាក់កូនរបស់ពួកគេពីអាណាព្យាបាលស្របច្បាប់ អាចនឹងត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគាររហូតដល់ពីរឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់។ លើសពីនេះ តុលាការ UAE អាចចេញដីកាសម្រាប់ការបញ្ជូនកុមារមកវិញភ្លាមៗ ទៅកាន់អាណាព្យាបាលស្របច្បាប់។ ការខកខានមិនបានអនុវត្តតាមដីកាបែបនេះអាចបណ្តាលឱ្យមានផលវិបាកផ្លូវច្បាប់បន្ថែមទៀត រួមទាំងការជាប់ពន្ធនាគារដែលអាចកើតមាន ឬការផាកពិន័យចំពោះការមើលងាយតុលាការ។

នៅក្នុងករណីនៃការចាប់ពង្រត់ឪពុកម្តាយដែលពាក់ព័ន្ធនឹងធាតុផ្សំអន្តរជាតិ អេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួម ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលការណ៍នៃអនុសញ្ញាទីក្រុងឡាអេ ស្តីពីទិដ្ឋភាពស៊ីវិលនៃការចាប់ពង្រត់កុមារអន្តរជាតិ។ តុលាការអាចបញ្ជាឱ្យកុមារត្រឡប់ទៅប្រទេសកំណើតវិញ ប្រសិនបើការចាប់ពង្រត់ត្រូវបានរកឃើញថាបំពាននឹងបទប្បញ្ញត្តិនៃអនុសញ្ញា។

តើ​មាន​ទណ្ឌកម្ម​អ្វីខ្លះ​ចំពោះ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ចាប់​ពង្រត់​កុមារ​នៅ​ UAE?

ការចាប់ពង្រត់កុមារគឺជាបទល្មើសធ្ងន់ធ្ងរនៅក្នុង UAE ដែលត្រូវផ្តន្ទាទោសដោយការដាក់ទណ្ឌកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនៅក្រោមច្បាប់។ យោងតាមមាត្រា 348 នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ UAE ការចាប់ពង្រត់អនីតិជន (អាយុក្រោម 18 ឆ្នាំ) ត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគាររយៈពេលយ៉ាងតិចប្រាំពីរឆ្នាំ។ ប្រសិនបើការចាប់ពង្រត់នាំឱ្យកុមារស្លាប់ ជនល្មើសអាចប្រឈមមុខនឹងការជាប់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត ឬទោសប្រហារជីវិត។

លើសពីនេះ អ្នកដែលត្រូវបានកាត់ទោសពីបទចាប់ពង្រត់កុមារអាចប្រឈមនឹងការផាកពិន័យយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ការរឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិ និងការនិរទេសសម្រាប់ជនមិនមែន UAE។ អេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួមអនុវត្តវិធីសាស្រ្តមិនអត់ឱនចំពោះឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងនឹងកុមារ ដោយឆ្លុះបញ្ចាំងពីការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្លួនក្នុងការការពារសុវត្ថិភាព និងសុខុមាលភាពរបស់អនីតិជន។

តើមានជំនួយអ្វីខ្លះសម្រាប់ជនរងគ្រោះនៃការចាប់ជំរិត និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេនៅ UAE?

អេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួមទទួលស្គាល់ពីផលប៉ះពាល់ដ៏ឈឺចាប់នៃការចាប់ពង្រត់លើជនរងគ្រោះ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ ដូចនេះ សេវាកម្ម និងធនធានផ្សេងៗអាចរកបាន ដើម្បីជួយពួកគេក្នុងអំឡុងពេល និងបន្ទាប់ពីការរងទុក្ខវេទនាបែបនេះ។

ទីមួយ អាជ្ញាធរ UAE ផ្តល់អាទិភាពដល់សុវត្ថិភាព និងសុខុមាលភាពរបស់ជនរងគ្រោះពីការចាប់ជំរិត។ ភ្នាក់ងារអនុវត្តច្បាប់ធ្វើការយ៉ាងរហ័ស និងឧស្សាហ៍ព្យាយាមដើម្បីកំណត់ទីតាំង និងជួយសង្គ្រោះជនរងគ្រោះ ដោយប្រើប្រាស់ធនធាន និងជំនាញដែលមានទាំងអស់។ អង្គភាពគាំពារជនរងគ្រោះនៅក្នុងកម្លាំងនគរបាលផ្តល់ជំនួយ ប្រឹក្សា និងការណែនាំភ្លាមៗដល់ជនរងគ្រោះ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេក្នុងអំឡុងពេលស៊ើបអង្កេត និងដំណើរការសង្គ្រោះ។

លើសពីនេះ UAE មានរដ្ឋាភិបាល និងអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួន ដែលផ្តល់សេវាគាំទ្រយ៉ាងទូលំទូលាយដល់ជនរងគ្រោះនៃឧក្រិដ្ឋកម្ម រួមទាំងការចាប់ជំរិតផងដែរ។ សេវាកម្មទាំងនេះអាចរួមបញ្ចូលការប្រឹក្សាផ្លូវចិត្ត ជំនួយផ្នែកច្បាប់ ជំនួយហិរញ្ញវត្ថុ និងកម្មវិធីស្តារនីតិសម្បទារយៈពេលវែង។ អង្គការដូចជា មូលនិធិឌូបៃសម្រាប់ស្ត្រី និងកុមារ និងទីជម្រក Ewa'a សម្រាប់ជនរងគ្រោះនៃការជួញដូរមនុស្ស ផ្តល់ការថែទាំ និងការគាំទ្រពិសេសដែលតម្រូវតាមតម្រូវការពិសេសនៃការចាប់ជំរិតជនរងគ្រោះ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។

តើសិទ្ធិអ្វីខ្លះសម្រាប់បុគ្គលដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទចាប់ជំរិតនៅ UAE?

បុគ្គលដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទចាប់ជំរិតនៅក្នុងប្រទេសអារ៉ាប់រួម មានសិទ្ធិទទួលបានសិទ្ធិ និងការការពារផ្នែកច្បាប់មួយចំនួននៅក្រោមច្បាប់ និងរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់ UAE ។ សិទ្ធិទាំងនេះរួមមាន:

1. ការសន្មត់នៃភាពគ្មានកំហុស៖ បុគ្គលដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទចាប់ជំរិតត្រូវបានសន្មតថាគ្មានទោស រហូតដល់មានការបញ្ជាក់អំពីកំហុសដោយតុលាការ។
2. សិទ្ធិក្នុងការតំណាងស្របច្បាប់៖ ជនជាប់ចោទមានសិទ្ធិធ្វើជាតំណាងដោយមេធាវីនៃជម្រើសរបស់ពួកគេ ឬត្រូវតែងតាំងដោយរដ្ឋ ប្រសិនបើពួកគេមិនអាចមានលទ្ធភាពធ្វើតំណាងស្របច្បាប់បាន។
3. សិទ្ធិទទួលបានដំណើរការត្រឹមត្រូវ៖ ប្រព័ន្ធច្បាប់របស់ UAE ធានានូវសិទ្ធិក្នុងដំណើរការសមស្រប ដែលរួមមានសិទ្ធិទទួលបានការកាត់ក្តីដោយយុត្តិធម៌ និងជាសាធារណៈក្នុងរយៈពេលដ៏សមរម្យមួយ។
4. សិទ្ធិក្នុងការបកស្រាយ៖ ជនជាប់ចោទដែលមិនចេះនិយាយ ឬយល់ភាសាអារ៉ាប់ មានសិទ្ធិជាអ្នកបកប្រែក្នុងអំឡុងពេលដំណើរការផ្លូវច្បាប់។
5. សិទ្ធិបង្ហាញភស្តុតាង៖ ជនជាប់ចោទមានសិទ្ធិបង្ហាញភស្តុតាង និងសាក្សីនៅក្នុងមេធាវីការពារក្តីរបស់ពួកគេក្នុងអំឡុងពេលសវនាការ។
6. សិទ្ធិក្នុងការប្តឹងឧទ្ធរណ៍៖ បុគ្គលដែលត្រូវបានកាត់ទោសពីបទចាប់ជំរិត មានសិទ្ធិប្តឹងសាទុក្ខសាលក្រម និងផ្តន្ទាទោសទៅតុលាការជាន់ខ្ពស់។
7. សិទ្ធិទទួលការព្យាបាលមនុស្សធម៌៖ បុគ្គលដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់មានសិទ្ធិទទួលការប្រព្រឹត្តដោយមនុស្សធម៌ និងដោយសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ ដោយមិនទទួលរងការធ្វើទារុណកម្ម ឬប្រព្រឹត្តិដោយឃោរឃៅ អមនុស្សធម៌ ឬថោកទាប។
8. សិទ្ធិទទួលបានឯកជនភាព និងដំណើរទស្សនកិច្ចគ្រួសារ៖ បុគ្គលដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់មានសិទ្ធិឯកជនភាព និងសិទ្ធិទទួលបានការសួរសុខទុក្ខពីសមាជិកគ្រួសាររបស់ពួកគេ។

ជនជាប់ចោទគួរតែដឹងពីសិទ្ធិរបស់ពួកគេ និងស្វែងរកការប្រឹក្សាផ្នែកច្បាប់ ដើម្បីធានាថាសិទ្ធិរបស់ពួកគេត្រូវបានការពារពេញមួយដំណើរការច្បាប់។

តើ UAE ដោះស្រាយករណីចាប់ជំរិតអន្តរជាតិពាក់ព័ន្ធនឹងពលរដ្ឋ UAE យ៉ាងដូចម្តេច?

ច្បាប់សហព័ន្ធលេខ 38 នៃឆ្នាំ 2006 របស់ UAE ស្តីពីការធ្វើបត្យាប័នជនជាប់ចោទ និងពិរុទ្ធជន ផ្តល់នូវមូលដ្ឋានច្បាប់សម្រាប់នីតិវិធីធ្វើបត្យាប័ននៅក្នុងករណីនៃការចាប់ជំរិតអន្តរជាតិ។ ច្បាប់នេះអនុញ្ញាតឱ្យ UAE ស្នើសុំធ្វើបត្យាប័នបុគ្គលដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ ឬត្រូវបានកាត់ទោសពីបទចាប់ជំរិតពលរដ្ឋ UAE នៅបរទេស។ លើសពីនេះទៀត មាត្រា 16 នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ UAE ផ្តល់យុត្តាធិការរបស់ UAE លើឧក្រិដ្ឋកម្មដែលបានប្រព្រឹត្តលើពលរដ្ឋរបស់ខ្លួននៅក្រៅប្រទេស ដែលអនុញ្ញាតឱ្យមានការកាត់ទោសនៅក្នុងប្រព័ន្ធច្បាប់របស់ UAE ។ អេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួមក៏ជាហត្ថលេខីនៃអនុសញ្ញាអន្តរជាតិមួយចំនួន រួមទាំងអនុសញ្ញាអន្តរជាតិប្រឆាំងនឹងការចាប់ចំណាប់ខ្មាំង ដែលសម្របសម្រួលកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងជំនួយផ្នែកច្បាប់នៅក្នុងករណីចាប់ជំរិតឆ្លងព្រំដែន។ ច្បាប់ទាំងនេះ និងកិច្ចព្រមព្រៀងអន្តរជាតិផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដល់អាជ្ញាធរ UAE ដើម្បីចាត់វិធានការយ៉ាងឆាប់រហ័ស និងធានាថាជនល្មើសនៃការចាប់ជំរិតអន្តរជាតិប្រឈមមុខនឹងយុត្តិធម៌។