گذشته و حال باشکوه امارات متحده عربی

امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) کشوری نسبتاً جوان است، اما کشوری با میراث تاریخی غنی که به هزاران سال پیش باز می گردد. این فدراسیون متشکل از هفت امارت - ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، ام القوین، راس الخیمه و فجیره که در گوشه جنوب شرقی شبه جزیره عربستان واقع شده است، در طول قرن ها از یک بیابان پراکنده که در آن قبایل بادیه نشین کوچ نشین زندگی می کردند، به جامعه ای پر جنب و جوش و جهان وطنی و نیروگاه اقتصادی.

تاریخچه امارات متحده عربی چیست؟

منطقه ای که اکنون به عنوان امارات می شناسیم، برای هزاران سال یک چهارراه استراتژیک بوده است که آفریقا، آسیا و اروپا را به هم متصل می کند، با شواهد باستان شناسی که نشان می دهد سکونت انسان ها به عصر حجر برمی گردد. در طول دوران باستان، تمدن های مختلفی در زمان های مختلف منطقه را تحت کنترل داشتند، از جمله بابلی ها، ایرانی ها، پرتغالی ها و بریتانیایی ها. با این حال، کشف نفت در دهه 1950 بود که واقعاً عصر جدیدی از شکوفایی و توسعه را برای امارات آغاز کرد.

امارات چه زمانی استقلال یافت؟

پس از به دست آوردن استقلال از بریتانیا در سال 1971، امارات متحده عربی به سرعت تحت فرمان موسس خود، شیخ زاید بن سلطان آل نهیان، مدرن شد. در طی چند دهه کوتاه، شهرهایی مانند ابوظبی و دبی از دهکده‌های ماهیگیری خواب‌آلود به کلان‌شهرهای مدرن و سر به فلک کشیده تبدیل شدند. با این حال، رهبران امارات به طور خستگی ناپذیری برای حفظ میراث فرهنگی و سنت های غنی عربی خود در کنار این رشد اقتصادی خیره کننده تلاش کرده اند. امروزه، امارات متحده عربی به عنوان یک مرکز جهانی برای تجارت، تجارت، گردشگری و نوآوری است. با این حال، تاریخ آن داستانی جذاب از انعطاف‌پذیری، بینش و نبوغ انسانی را نشان می‌دهد که بر چالش‌های یک محیط سخت کویری غلبه کرده و یکی از پویاترین کشورهای خاورمیانه را ایجاد می‌کند.

امارات به عنوان یک کشور چند ساله است؟

امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) کشوری نسبتاً جوان است که از بریتانیا استقلال یافته و در 2 دسامبر 1971 رسماً به عنوان یک کشور تشکیل شده است.

حقایق کلیدی در مورد سن و شکل گیری امارات:

• قبل از سال 1971، قلمروی که اکنون امارات متحده عربی را در بر می گیرد، به نام Trucial States شناخته می شد، مجموعه ای از شیخ نشین ها در امتداد سواحل خلیج فارس که از قرن نوزدهم تحت حمایت بریتانیا بود.
• در 2 دسامبر 1971، شش امارت از هفت امارت - ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، ام القوین و فجیره - ادغام شدند و امارات متحده عربی را ایجاد کردند.
• هفتمین امارت، راس الخیمه، در فوریه 1972 به فدراسیون امارات پیوست و هفت امارتی را که امارات مدرن را تشکیل می‌دهند، تکمیل کرد.
• بنابراین، امارات متحده عربی پنجاهمین سالگرد خود را به عنوان یک ملت متحد در 50 دسامبر 2 جشن گرفت و نیم قرن از تاسیس خود در سال 2021 می گذرد.
• قبل از اتحاد در سال 1971، امارات منفرد دارای تاریخچه‌ای به صدها سال پیش بودند و خانواده‌های آل نهیان و آل مکتوم به ترتیب از قرن هجدهم بر ابوظبی و دبی حکومت می‌کردند.

امارات قبل از تشکیل در سال 1971 چگونه بود؟

قبل از اتحاد آن در سال 1971، منطقه ای که اکنون امارات متحده عربی نامیده می شود، از هفت شیخ نشین یا امارت مجزا تشکیل شده بود که به نام دولت های حقه ای شناخته می شدند.

این شیخ نشین ها برای قرن ها تحت کنترل در حال تغییر توسط قدرت های امپراتوری مختلف مانند پرتغالی ها، هلندی ها و بریتانیایی ها وجود داشته اند. آنها از درآمد حاصل از مرواریدسازی، ماهیگیری، گله داری عشایری و برخی تجارت دریایی زنده ماندند.

برخی از نکات کلیدی در مورد منطقه قبل از 1971 امارات:

• این منطقه توسط قبایل بادیه نشین کوچ نشین و روستاهای کوچک ماهیگیری/مروارید در امتداد ساحل پر جمعیت بود.
• با آب و هوای خشن بیابانی، فضای داخلی آن سکونتگاه دائمی یا کشاورزی کمی فراتر از شهرهای واحه داشت.
• اقتصاد مبتنی بر فعالیت‌های معیشتی مانند غواصی مروارید، ماهیگیری، گله‌داری و تجارت اولیه بود.
• هر امیرنشین یک سلطنت مطلقه بود که توسط شیخی از یکی از خانواده های برجسته منطقه اداره می شد.
• پیش از آغاز صادرات نفت در دهه 1960، زیرساخت‌های مدرن یا توسعه کمی وجود داشت.
• ابوظبی و دبی در مقایسه با شهرت مدرن خود، شهرهایی بسیار کوچک بودند.
• بریتانیایی ها تحت الحمایه نظامی و کنترل سیاسی سست بر امور خارجی دولت های Trucial بود.

بنابراین در اصل، امارات متحده عربی قبل از 1971 مجموعه ای بسیار متفاوت از شیخ نشین های قبیله ای نسبتاً توسعه نیافته قبل از تأسیس کشور مدرن و دگرگونی بنیادی ناشی از ثروت نفت پس از دهه 1960 بود.

چالش های مهم در گذشته امارات چه بود؟

در اینجا برخی از چالش های عمده امارات متحده عربی در گذشته خود قبل و در طول تشکیل خود با آن مواجه شده است:

محیط طبیعی خشن

• امارات متحده عربی در یک آب و هوای بیابانی بسیار خشک واقع شده است که بقا و توسعه را قبل از دوران مدرن بسیار دشوار می کند.
• کمبود آب، کمبود زمین های قابل کشت و دمای سوزان، چالش های دائمی برای سکونت انسان ها و فعالیت های اقتصادی ایجاد کرده است.

اقتصاد معیشتی

• قبل از شروع صادرات نفت، منطقه اقتصاد معیشتی مبتنی بر غواصی مروارید، ماهیگیری، گله داری عشایری و تجارت محدود داشت.
• صنعت، زیرساخت ها یا توسعه اقتصادی مدرن اندکی وجود داشت تا اینکه درآمدهای نفتی اجازه دگرگونی سریع را از دهه 1960 داد.

تقسیمات قبیله ای

• 7 امارت از نظر تاریخی به عنوان شیخ نشین جداگانه توسط جناح های قبیله ای و خانواده های حاکم اداره می شدند.
• اتحاد این قبایل ناهمگون در یک ملت منسجم، موانع سیاسی و فرهنگی را به وجود آورد که باید بر آنها غلبه کرد.

نفوذ بریتانیا

• امارات به عنوان ایالت های ترشیال، قبل از استقلال در سال 1971 تحت درجات مختلفی از حمایت و نفوذ بریتانیا قرار داشتند.
• ایجاد حاکمیت کامل در کنار مدیریت خروج نیروها و مستشاران بریتانیایی یک چالش انتقالی بود.

ایجاد هویت ملی

• پرورش هویت ملی و شهروندی متمایز اماراتی در عین احترام به آداب و رسوم 7 امارت مختلف مستلزم سیاست گذاری دقیق است.
• توسعه یک ملی گرایی فراگیر امارات متحده عربی از وفاداری های قبیله ای/منطقه ای یک مانع اولیه بود.

رویدادهای کلیدی در تاریخ امارات چیست؟

1758	خانواده آل نهیان نیروهای ایرانی را بیرون می‌کنند و کنترل منطقه ابوظبی را برقرار می‌کنند و سلطنت خود را آغاز می‌کنند.
1833	آتش بس دریایی دائمی، ایالات Trucial را تحت حمایت و نفوذ بریتانیا قرار می دهد.
1930s	اولین ذخایر نفت در ایالات Trucial کشف شد و زمینه را برای ثروت آینده فراهم کرد.
1962	صادرات نفت خام از ابوظبی آغاز می شود و یک تحول اقتصادی را آغاز می کند.
1968	بریتانیایی ها برنامه هایی را برای پایان دادن به روابط معاهده خود با ایالات Trucial اعلام می کنند.
دسامبر 2، 1971	شش امارت (ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، ام القوین، فجیره) به طور رسمی متحد می شوند تا امارات متحده عربی را ایجاد کنند.
فوریه 1972	هفتمین امارت رأس الخیمه به فدراسیون امارات پیوست.
1973	امارات متحده عربی به اوپک می پیوندد و پس از بحران نفت شاهد هجوم عظیم درآمدهای نفتی است.
1981	معاون رئیس جمهور امارات، شیخ راشد بن سعید آل مکتوم، طرحی راهبردی را برای تنوع بخشیدن به اقتصاد فراتر از نفت آغاز می کند.
2004	امارات متحده عربی اولین انتخابات پارلمانی و هیئت مشورتی خود را برگزار می کند.
2020	امارات اولین ماموریت خود را به مریخ، مدارگرد هوپ، پرتاب می کند و جاه طلبی های فضایی خود را تقویت می کند.
2021	امارات پنجاهمین سالگرد تاسیس خود را جشن می گیرد و برنامه 50 اقتصادی بعدی را اعلام می کند.

این رویدادها ریشه‌های منطقه Trucial، نفوذ بریتانیا، نقاط عطف کلیدی در اتحاد و توسعه امارات متحده عربی با انرژی، و تلاش‌های جدیدتر تنوع‌بخشی و دستاوردهای فضایی آن را برجسته می‌کند.

چهره های کلیدی تاریخ امارات چه کسانی بودند؟

• شیخ زاید بن سلطان آل نهیان - بنیانگذار اصلی که در سال 1971 پس از حکومت بر ابوظبی از سال 1966، اولین رئیس جمهور امارات شد. او امارات را متحد کرد و کشور را در دهه های اولیه آن هدایت کرد.
• شیخ راشد بن سعید آل مکتوم - حاکم بانفوذ دبی که در ابتدا با اتحاد امارات مخالفت کرد اما بعداً در سال 1971 به عنوان معاون رئیس جمهور پیوست. او به تبدیل دبی به یک مرکز تجاری بزرگ کمک کرد.
• شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان - رئیس جمهور فعلی، در سال 2004 جانشین پدرش شیخ زاید شد و به سیاست های متنوع اقتصادی و توسعه ادامه داد.
• شیخ محمد بن راشد آل مکتوم - نخست وزیر فعلی، معاون رئیس جمهور و حاکم دبی، او از دهه 2000 بر رشد انفجاری دبی به عنوان یک شهر جهانی نظارت داشته است.
• شیخ صقر بن محمد القاسمی - با سابقه ترین حاکم، او بیش از 60 سال تا سال 2010 بر راس الخیمه حکومت کرد و با نفوذ بریتانیا مخالفت کرد.

نفت چه نقشی در شکل دادن به تاریخ امارات داشت؟

• قبل از کشف نفت، منطقه بسیار توسعه نیافته بود و اقتصاد معیشتی مبتنی بر ماهیگیری، مروارید و تجارت اولیه داشت.
• در دهه 1950-60، ذخایر بزرگ نفت در دریا شروع به بهره برداری کردند و ثروت عظیمی را فراهم کردند که زیرساخت ها، توسعه و خدمات اجتماعی را تامین می کرد.
• درآمدهای نفتی به امارات متحده عربی این امکان را داد که پس از به دست آوردن استقلال، به سرعت مدرنیزه شود و در چند دهه از یک کشور فقیر به کشوری ثروتمند تبدیل شود.
• با این حال، رهبری امارات همچنین ماهیت محدود نفت را به رسمیت شناخت و از درآمدها برای تنوع بخشیدن به اقتصاد به گردشگری، هوانوردی، املاک و خدمات استفاده کرده است.
• در حالی که دیگر تنها به نفت وابسته نیست، رونق حاصل از صادرات هیدروکربن، کاتالیزوری بود که رشد اقتصادی و مدرنیزه شدن اقتصادی امارات را ممکن کرد.

بنابراین ثروت نفت عامل مهمی بود که امارات را از فقر نجات داد و باعث شد چشم انداز بنیانگذاران امارات پس از سال 1971 به سرعت محقق شود.

امارات متحده عربی در طول زمان از نظر فرهنگ، اقتصاد و جامعه چگونه تکامل یافته است؟

از نظر فرهنگی، امارات میراث عربی و اسلامی خود را حفظ کرده و در عین حال مدرنیته را نیز پذیرفته است. ارزش‌های سنتی مانند مهمان‌نوازی با فرهنگ‌های دیگر همزیستی دارند. از نظر اقتصادی، از یک اقتصاد معیشتی به یک مرکز تجاری و گردشگری منطقه‌ای تبدیل شد که از ثروت نفت و تنوع‌بخشی برخوردار بود. از نظر اجتماعی، قبایل و خانواده های گسترده همچنان مهم هستند، اما جامعه به سرعت شهری شده است، زیرا تعداد مهاجران از مردم محلی بیشتر شده است.

تاریخ امارات چگونه بر وضعیت فعلی آن تأثیر گذاشته است؟

تاریخ امارات متحده عربی به عنوان یک منطقه بیابانی قبیله ای تحت نفوذ بریتانیا، نهادها و هویت معاصر آن را شکل داد. سیستم فدرال استقلال مورد نظر 7 شیخ نشین سابق را متعادل می کند. خانواده‌های حاکم در عین حال که توسعه اقتصادی را هدایت می‌کنند، اقتدار سیاسی را حفظ می‌کنند. استفاده از ثروت نفت برای ایجاد یک اقتصاد تجاری متنوع، درس‌هایی را از کاهش گذشته صنعت مروارید منعکس می‌کند.

برخی از مکان های تاریخی مهم برای بازدید در امارات چیست؟

محله تاریخی الفهیدی (دبی) - این منطقه قلعه بازسازی‌شده معماری سنتی و موزه‌های میراث اماراتی را به نمایش می‌گذارد. قصر الحسن (ابوظبی) - قدیمی ترین ساختمان سنگی ابوظبی متعلق به قرن 1700، که قبلاً خانه خانواده حاکم بوده است. سایت باستانی ملئیها (شارجه) - بقایای یک سکونتگاه باستانی انسانی با مقبره ها و آثار باستانی بیش از 7,000 سال. قلعه فوجیرا (فجیره) - قلعه بازسازی شده توسط پرتغالی ها از سال 1670 که مشرف به قدیمی ترین محله های شهر است.